De zomervakantie zit er weer op: 2 weken op een huisje van Landal Greenparks op de Veluwe. Er zijn er dan twee dingen zeker: je hebt het meest onstoere vakantieverhaal op je werk en het hele gezin heeft een puike vakantie gehad. Bij wijze van experiment hebben we een kindvriendelijk vakantiepark op 40 minuten rijden van de opvang gekozen, zodat Arie en Ted daar twee dagen in de week naartoe konden. Dat gaf de volgende tweedeling in vakantieactiviteiten: 5 dagen kinderdingen: zwembad, speelparadijs, speeltuintjes, glijbanen, geitjes kijken, naar het huisje van Bollo, 2 dagen grote mensen vakantiedingen: het Gooi bezoeken, naar Leiden, Nijmegen en Den Bosch en wandelen tussen de bloeiende hei op de Posbank. Dit concept was moeilijk te begrijpen voor de juffies van de opvang. Ze zijn op vakantie-ze zijn weer thuis-weer op vakantie-weer thuis, maar daarom niet minder succesvol.
Wat houdt een kindvriendelijke vakantie in? Die begint rond zes uur, half zeven, zo’n twee uur later is het chaotische opsta- en ontbijtritueel klaar. Radio Ibiza hebben we nog wel steeds aan voor het echte vakantiegevoel. Inmiddels stuiteren Arie en Ted door het huisje, er zit niks anders op dan ze buiten los te laten. Dan kom je langs wat speeltuintjes waar overal even gespeeld moet worden. Ted stapt meestal stevig door, die wordt als een magneet naar de geitjes toe getrokken. Vervolgens gaan we langs de opgezette das en wild zwijn bij de receptie, zeggen we Bollo de Beer gedag en gaan soms nog door naar het indoorspeelparadijs. Ted is dan al weer een keer of 5 naar de geitjes gewandeld.
In zo’n park sta je continu op je lekker spelende kinderen te wachten, die spelen met de kinderen van… andere wat verveeld wachtende ouders. Een praatje is dus zo gemaakt. Ook hadden we leuke buren, met twee oudere kinderen: Erik van 4 en Amy van 6, die al snel besloten Arie op sleeptouw te nemen op avontuur op de bosheuvel achter hun huisje. Daar heeft Arie een hoop van geleerd, over een vossehol (gat in de grond), wilde zwijnen poep (verbrand hout), dat je het beste met een stok een heuvel op kunt lopen, over dennenappels en prikplanten. We hoorden Amy telkens zeggen: “Kom Arie, ga je mee?”, bij de hand pakte en hem al tegenstribbelend meetrok, Arie vond het best eng, maar ook spannend en leuk en was erg teleurgesteld toen Amy en Erik weer naar huis moesten.
Er is dan altijd klein leed, bijvoorbeeld toen Arie’s favoriete knuffel kleine Wolk nog in de wasmachine zat en het al bedtijd was en de drie andere Wolken onvoldoende morele steun boden om te kunnen gaan slapen. Uiteindelijk is 006 maar naar de wasserette gegaan om Wolk op te halen. Met 007 al sniffend in z’n pyama op de arm. Ted zat met mij bij de wasserette te wachten en hield al die tijd de droger met knuffels nauwlettend in de gaten. “Dah!”.
Er was ook tijd voor uitjes. Zo gingen we naar Radio Kootwijk, een bizar kathedraalachtig betonnen gebouw midden op de hei, waar in de jaren twintig radiocontact met Indonesie werd gelegd. We zijn ook nog met de stoomtrein van de Veluwse Stoom Maatschappij geweest. Met name het aankoppelen van de locomotief aan onze wagon “Boem” heeft grote indruk op Arie gemaakt. Net als het “Kabaal!” van het tjoeketjoek en de stoomfluit. En Ted: als ie maar wandelen kon vond ie het goed. Naar het zwembad vond Arie ook leuk: onder een luid “Canadaaah!” sprong ie in het water. Ted liep liever door het babybadje. Daar was Arie ook snel te vinden als daar blonde chica’s van een jaar of 3 zaten. Het park had een mooi speelparadijs en Arie ging in de ballenbak, van de glijbaan, in de klimtoren, in de auto’s, papte aan met blonde chica’s van een jaar of 3 en Ted: die stapte rond, over de houten bruggetjesen was erg blij als ie een ballenbakbal te pakken had. Burgers zoo vond iedereen prachtig. Het hoogtepunt was toch wel de pijlstaartroggen, hoewel Arie de olifanten ook mooi vond.
En wij: we zijn over de Brink in Laren gelopen, de mensen waren best vriendelijk. In Blaricum is echt niks te doen, daar staan wel belachelijk grote huizen. Leiden vonden we een verrassend mooie stad. In Den Bosch hebben we de hele Bijenkorf leeggekocht en we hebben heerlijk geluncht in ontzettend kinderwagenonvriendelijke cafe’s. Dus eind goed, al goed. Eindconclusie: beetje saai wel relaxed.
Saai, saai, met Arie en Ted is niks saai. Ik lees momenteel het SAS survivalhandboek en daar staan zeker dingen in die ik tijdens deze twee weken goed had kunnen gebruiken! Als is het maar hoe je een platgereden eekhoorn vilt of wat de beste verdedigingshouding is als je belaagd wordt door wilde dieren/peuters (ik heb een film om te bewijzen dat dit echt gebeurt is!).