Geestelijk verrijkend is het niet, zo’n all inclusive “bandjes” vakantie in een resort ver van de bewoonde wereld. Van 3x daags vreetschuur, waar Pa mus (+3 kg, weer terug op normaal gewicht) en Ma mus (-1 kg, nog steeds op normaal gewicht) af en aan vlogen van buffet naar tafel om de, om nog meer doperwten (Ted) en ijs en taart (007), tjilpende peutermusjes tot rust te brengen. Na 3 dagen dreigde Ted’s polsbandje in te groeien, we hebben het maar doorgeknipt.
Het eten was puik, het weer was matig. Op dagen dat je in Nederland net besluit tot korte mouwen, stonden wij om 10 uur klaar om onze stretcher zo dicht mogelijk bij het pierenbadje te planten. Arie en Ted hadden zwemvestjes van wetsuitmateriaal, lekker warm, dus dat ging net. We hadden 1 echt slechte dag, maar toen zochten we net als alle andere ouders de lobby op, zodat alle toekomstige ADHD ertjes daar konden rondrennen. Ted heeft hier op de laatste dag z’n eerste vakantieliefde gescoord: Hannah, een kleine Duitse spring in het veld.
Nou hebben we wel wat nuttige informatie over vakantie met peuters opgedaan. Must do’s: Vliegveld Weeze, Air Berlin en zelf met een met een taxi naar hotel in plaats van eindeloos in de transferbus te zitten. Qua resort: het enige vermaak is eten en zwemmen! Dus zorg voor goed weer, veel (ondiepe) zwembaden en zwemvesten. Let ook op andere activiteiten voor noodgevallen (lees: slecht weer), er was een speeltuin en wat winkeltjes. Een binnenzwembad en -speeltuin waren ook handig geweest, maar in ieder geval een lobby waar ze lekker kunnen rennen en waar cocktails verkrijgbaar zijn. En de golden oldie: neem zo weinig mogelijk zooi mee: als er maar een wasmachine is en koop je opblaasbare krokodil daar.
Ach ja en voor je het weet verlaten ze het nest, vliegen uit en daar zit je dan met je verkreukelde verenpak.