Weblog van een bruid

Tijd voor een langere afstand en een goede reden om NP de Hoge Veluwe weer eens te bezoeken. Het was een prachtige zonnige, maar koude dag. Het bleek een lekker kleinschalige loop te zijn en ze hadden hazen ingezet: te herkennen aan een rugzak en een vlag boven het hoofd met de gewenste eindtijd. 2:15 was de langzaamste, maar dat leek me al een behoorlijk optimistisch doel. Maar eens zien hoe lang ik aan zou kunnen blijven haken. Na 5 en 10km bleek mijn haas 10km/u te lopen, sneller dan ik van plan was. BIj 10km liet ze zich plotseling terugzakken. Aangezien ik de vaart er redelijk in had zitten ben ik maar doorgelopen in de hoop niet meer ingehaald te worden. Gelukt! Alle pijntjes in mijn benen bleven binnen de perken en met hulp van appelsmurriegel van isostar, de nodige druivensuiker, vitaminepillen en niet te vergeten de nodige aanmoedingen van fietsende pensionado’s op de Veluwe kwam de finish in zicht: 2:11:01.