Bus

4x per uur komt er een bus door onze straat. Arie mist er zelden een: "bus!" "groooh" met bijbehorend groot (handje zo hoog mogelijk) gebaar. 006 had besloten dat het vandaag tijd werd voor onze eerste familie busrit naar de stad. Probleem 1: onophoudelijke hoosbuien en een hongerige zuigeling. Dat was rond kwart voor 4 verholpen en we konden de deur uit. .Nog voor we buiten waren stuitten we op probleem 2: geen contant geld om de KAN kaartjes a €2,20 bij de buschauffeur te betalen. Gelukkig zat in Arie's spaarvarken nog een briefje van 10 euro.

Toen op pad. Instappen was met de zware kinderwagen nogal lastig, omdat de bus ruim een halve meter van het trottoir af stond. Gelukkig was er een behulpzame medereiziger die hielp tillen. Arie zette het op een krijsen, Ted viel in slaap. 006 moest wel Arie's hand vasthouden, hij vond het erg spannend, maar kreeg al gaande weg de smaak te pakken. De chauffeuse trok lekker snel op. "Had!". Het gehobbel van de verkeersdrempels vond ie ook mooi. Op de terugweg stond de bus wel strak tegen het trottoir, dus ditmaal geen in- en uitstapproblemen. Helaas voor de medereizigers heeft Ted de hele terugweg gekrijst. Dat doet ie dan wel vaker, dan is ie het stilliggen zat.

Nadat we Arie's spaarpot weer aangevuld hadden (met 100% rente) hebben we het uitje eens geevalueerd. Arie vond het overwegend leuk, die had er niet bij stilgestaan dat je ook in een bus kunt en dat is voor een groot busliefhebber toch wel erg leuk, als je over de eerste schrik heen bent. Voor Ted maakt het niet uit, en voor ons scheelt het in- en uitladen van de kinderwagen en de kinderen, het is goedkoper en kost evenveel tijd. Kortom, voor herhaling vatbaar als je met z'n tweeen bent, alleen is het lastig met instappen en kaartje kopen.