Met lepel en vork

Sinds enkele dagen eet Arie avondeten met een vork en yoghurt met een lepel. Andersom vindt ie ook prima, twee lepels en/of vorken mag ook. Daarvoor at hij z'n avondeten met z'n handjes (wat met rijst best lastig was) en yoghurt dronk ie uit een beker. Drie dagen geleden aten we jambalaya. Dat kreeg hij tot zijn eigen tevredenheid een stuk gemakkelijker weg toen hij mijn vork te pakken had. Hij had de smaak goed te pakken en wilde ook mijn lepel toen we aan het toetje toe waren. Groot voordeel voor ons Pietje Precies is dat hij zo geen vieze handjes meer krijgt. Daar houdt ie niet van: "Iieeehhh, bah!". Soms is de verleiding een vinger in de yoghurt te steken nog te groot, maar dan dient er direct een (Dirk het) Duizenddingendoekje bij te komen om meneer weer op te dirken. Hij vindt bestek een enorme verbetering.