Stervende zwaan

Het consultatiebureau had al gewaarschuwd, maar het is toch wel begonnen: de peuterpuberteit! Ik ben natuurlijk bevooroordeeld als trotse ouder, maar ik vind dat ie meesterlijk ter aarde kan storten... omdat we fusilli met spinazie eten bijvoorbeeld. Vrijdag had ie de eerste in het openbaar. Midden op het Valkhof. Het was 4daagsevrijdag en we hadden door de stad gewandeld met de kinderwagen en een frietje gegeten op de Waalkade. Terug op het Valkhof dronken de jonge ouders hun jaarlijkse 4daagsebiertje en Arie vond het tijd om zelf op avontuur te gaan. Na wat geklauter over de houten stoeltjes, vond ie wat kabels. Reuzeleuk om overheen te stappen. De ouders hadden intussen hun biertje op en vonden het welletjes en wilden gaan voor we in de zoveelste hoosbui terecht zouden komen. Arie had het nog prima naar z'n zin en wierp zich krijsend ter aarde toen we hem mee probeerden te krijgen. Gelukkig was hij snel te overtuigen met de belofte dat er over de Voerweg bussen af en aan reden. Hij is dol op auto's, hoe groter hoe beter. "Oto!" Waarna hij opgewekt weer richting parkeergarage stapte. Het "ga niet met de auto de stad in met 4 daagse " beleid van de gemeente Nijmegen is zo succesvol, dat je prima op Kelfkensbos (middenin de stad) kunt parkeren. De verleiding van een grote waterplas op de route was te groot en hij stampte ermiddenin, gleed uit en landde met een grote plons. Met Arie onder de modder en Ted inmiddels wakker en krijsend in de maxi cosi kwamen we weer thuis aan. Het was weer een goed 4daagse jaar.