Het gaat zo snel

Voor niet-ouders is soms moeilijk te begrijpen hoe trots je kunt zijn als de kleine spruit op een dag z'n duim in z'n mond stopt. Inderdaad niet echt een handeling die de loop van de geschiedenis zal veranderen. Maar je kijkt er toch anders naar als je gezien hebt hoe hij weken heeft zitten proberen. Mis, mis, mis... krabbels op z'n gezicht, diverse keren met z'n vinger in z'n oog geprikt, tot op een dag...

Toch is het maar raar dat het zo gaat, ook wel een beetje frustrerend. Als gloeilampen geboren zouden worden uit een papa en mama gloeilamp en het vervolgens 18 jaar zou duren voor de babygloeilampjes tot volwassen gloeilampen waren uitgegroeid, zaten we nog steeds met z'n allen in het donker; en was Philips allang failliet geweest.

Het is een ontzettend inefficient. Een kind leert kruipen, lopen, gaat naar school, studeert. Dat duurt een jaar of 18. Als het nou zo was, dat elk kind aan het eind van z'n jeugd een allesomvattend masterplan ter perfectionering van de planeet aarde had uitgedacht, zou het nog meevallen. Maar nee, zo werkt het niet. Het is z'n hele leven aan het ploeteren geweest om tot het niveau te komen, dat z'n ouders hadden toen ze dachten: "Wat zijn we toch een leuke mensen met z'n tweeen. We doen vast iedereen een enorm plezier als er nog eentje zoals ons bijkomt."

Hoeveel handiger zou het zijn als je dan even een kopietje zou kunnen maken van je kennis en kunde, zodat je kind daarop kan voortborduren. Nou krijgt het bij de geboorte wel een beperkt kennismakingspakket met primaire lichaamsfuncties als ademhalen mee, maar verder moet het steeds allemaal opnieuw. Wat basiskennis van taal, rekenen, verkeersregels, stukje topografie... Het zou zo gemakkelijk zijn als een baby dat al kon. Weet iemand wat er eigenlijk met schaap Dolly gebeurd is?

Pappadag

Vandaag is het weer pappadag. Alles verloopt normaal. Arie heeft een verkoudheid en snottert en hoest wat. Verder lekker gekrijst tijdens het badderritueel. Pappa heeft lekker zijn oorkleppen opgezet. We hebben er inmiddels allebei een hekel aan...

Daarna de fles. Dat deed Arie goed en aansluitend heeft hij lief in de babygym gespeeld. Voor het eerst heeft hij de zeppelin eraf getrokken. Trotse blik richting pappa! Ook het rolspelletje doet het nog erg goed. Je steekt een vinger uit naar zijn handje. Die pakt hij vast en zo trek je hem op zijn buik.

Nieuwste truuk momenteel is trouwens om met je tong uit je mond spetterpoepgeluiden te maken. Dit is helemaal lachen als pappa/mamma ook mee doet en je om en om vieze geluiden maakt! Ik heb het Ilse van de opvang aangeraden, maar ik denk dat ze het niet geprobeerd heeft, want ze keek me vreemd aan.

Vanmiddag gaan we boodschappen doen. Arie VI, Arie VII, kinderwagen en mandje door de Appie. Zal wel een circus worden, maar het brood is op.

O ja, Arie is weer bij het consultatiebureau geweest. Hij is nu 64 cm lang en weegt 7 kilo. Dat is al een verdubbeling van zijn gewicht!

Kiekeboe...

...daar ben ik weer! Junior bestookt ons wekelijks met de nieuwste virussen uit de opvang. Zie ook hier. Ik ben nu net weer uit bed... na 3 dagen! Toegegeven, ik heb verschillende keren serieus nagedacht of ik niet dood lag te gaan, maar heb zojuist zelfs weer sate op. Jongen doe je een beetje voorzichtig met je vader?