Hij kan ook lachen!

Zojuist hebben we Arie's eerste voorzichtige glimlach gespot. Hij zag zijn moeder zitten en nadat ik met hem erheen was gelopen kreeg hij een glimlach op zijn toet :-) Misschien heeft hij al eerder gelachen, maar dat was dan denk ik meer een soort kwaadaardig gegrinnik, ergens 's nachts tussen het huilen door ;-) We zijn namelijk van een 3-uursschema overgegaan op een 3,5-uursschema met voeden. Daar moest hij vannacht aan wennen (=krijsen).

We dachten hem vandaag terug te pakken door te gaan wandelen naar Oud Oosterhout. Daar is carnaval aan de gang. Meneer vond het echter helemaal prima en heeft lekker in de kinderwagen geslapen. Toen er een wagen met hossende roze konijnen en beukende feestmuziek langs kwam gaf hij geen kik. Het zal toch geen Limburgertje zijn?!