Thuis

We zijn thuis, alledrie. Gisteren was een mooi moment toen ik in de auto zat om het spul op te halen uit het ziekenhuis. Lekker de cd van de trouwerij aan, fijn om alles thuis te hebben. In het ziekenhuis nog wat gedoe met de laatste instructies en het inpakken van de bezittingen. Dit bleken er toch meer te zijn dan ik normaal gesproken kan dragen. En zo vertrok ik met Suzan in rolstoel, Arie in maxi cosi, rolkoffer, plastic tasje aan de stoel en mijn jas uitpuilend met andere meuk naar de auto. Auto rijden vond Arie prima. Thuis hingen de vlaggetjes met "Hoera, een jongen!" al strak te wapperen in de gure herfstregen.

Eenmaal thuis was ook de kraamzorg er al (Daniëlle). Die ging meteen aan de slag. Behoorlijk moe, want vanwege een soort geboortegolf hier was ze 's ochtends al om kwart over vijf begonnen. Om een uur of vijf zat haar werk er op en waren we eindelijk met zijn drieën thuis. Benedenverdieping afgesloten en allemaal op de ouderslaapkamer. Tv nog even aan, hier en daar nog wat voeden en zo zijn we prima de nacht door gekomen. Suzan had wel wat last van stuwing, dus daarvoor maar de paracetamol laten aanrukken.

Voor de eerste voeding lig je steeds te luisteren of hij nog wel ademt. Na de eerste voeding dacht ik al, ok hij gaat niet dood als ik slaap, en heb ik zelf ook nog redelijk geslapen. 's Nachts ook nog een aantal keer zijn broek verschoond, gaat al steeds beter :-) Zojuist kwam om negen uur de kraamzorg alweer (Dorien). Ik ben nu dus even overbodig en ga me kwijten aan mijn taak als leverancier van babygoederen. Straks eerst naar Bemmel en dan nog even naar Het Kruidvat. Wat ik mee moet nemen? Hoef ik niet per se op te schrijven, bijna alles bij Het Kruidvat hebben we nodig...

O ja, ik ben jarig!