Ik pas nog in een emmer!

Arie past nog makkelijk in een emmer van de boerderij van opa en hij weegt 3650 gram. Dit is ruim voldoende voor het moment, dus heb ik de weegschaal teruggebracht naar de thuiszorg. Zojuist hebben we ook even met hem gespeeld voor het voeden. Arie was al wakker (krijsen), maar het was nog geen tijd voor eten, dus even een entertainmentblok ingelast. Hij begint ons nu echt aan te kijken. Wie zijn eigenlijk die twee weirdo's die de hele tijd boven me staan te giebelen? Pinkje van mamma in de mond en alles is goed. Met mamma speelt Arie trouwens rugby, tijdens het voeden in de rugbyhouding. Met pappa wordt bij voorkeur superman gespeeld. Hij ligt dan op zijn buik op mijn onderarm en dan vliegen we een paar inspectierondjes door de kamer :-)

Gisteren hebben we voor het eerst een wandeling gemaakt, buiten met de kinderwagen. Junior had hieraan een iets te frisse neus overgehouden, met als gevolg een langdurige huilbui. Suzan heeft al haar moederinstincten ingezet om hem weer rustig en in slaap te krijgen. Ze heeft zelfs slaap kindje slaap gezongen! Dit hielp, al vraag ik me wel af of Arie echt sliep of dat hij zich slapend hield in de hoop dat mamma dan op zou houden met zingen ;-)