Daar wordt aan de deur geklopt...

Vandaag zijn we beiden weer goedgekeurd door de verloskundige. Het beginnen spannende tijden te worden. Het oude sinterklaasgevoel komt een beetje terug. Toen zette je braaf elke avond je schoen, maar het was maar afwachten of er wat in zat de volgende ochtend. Nee, voorlopig nog niks. Gisteravond dacht ik even dat we wat eerder in het ziekenhuis zouden belanden. Een paar uur vage buikkrampen gehad, net iets te pijnlijk om gemakkelijk in slaap te vallen, maar zo ongecoordineerd als een zwerm f-jes op een voetbalveld. Dat leek nog helemaal nergens op. Uiteindelijk werd ik om half drie wakker (plaspauze 4) en was het weer weg.