Verlof

Ik heb nog een weekje weten te smokkelen, maar aanstaande maandag, drie weken voor de uitgerekende datum begint officieel mijn zwangerschapsverlof. Het voelt alsof ik aan het randje van een bodemloze put van niksdoen sta, waar ik maandag in ga springen.

De afgelopen weken in noodvaart een heel proces doorgelopen waarin in ik (tijdelijk) afscheid nam van mijn werkende leven. Vanaf het moment dat ik naar de kleuterschool ging heb ik nooit meer zo lang thuisgezeten. Na de aanvankelijke woede en ontkenning: wat een betutteling, dat verplicht thuiszitten: ik voel me prima. Naar: wat vreselijk, ik ga me doodvervelen, wat ga ik in hemelsnaam doen. Tot acceptatie: stel de vliezen breken op m'n werk, ben ik toch wel een beetje ver van huis en dat is niet handig. Moeten alle patienten afgebeld worden. En een beetje preventief bijslapen kan vast ook geen kwaad.

Inmiddels ben ik bezigheidstherapieen aan het bedenken. Het boek "preventive support of labour" met moderne inzichten betreffende de normale bevalling nog maar eens bestuderen. Een schema maken, zodat ik elke dag in een ander zwembad in de buurt mijn baantjes kan trekken. Een alcoholist koopt ook niet al zijn drank bij dezelfde slijterij, wat moet de verkoopster wel niet denken. De AH kerstboodschappen worden door Albert op 24 december thuisbezorgd. Het stappenplan voor bereiding ligt al klaar, zodat de visite het eventueel zelf kan maken, mochten de aanstaande ouders plots naar het ziekenhuis moeten.

De tas voor naar het ziekenhuis staat al in de hal, met voor Spruit een extra lijstje last minute in te pakken spullen. Met onderaan "Isaac, brokjes!". Nou maar hopen dat hij niet met kat en pot brokjes zonder mij naar het ziekenhuis vertrekt.

Wie nog een goed zelfhulpboek weet voor control freaks, gelieve dit zo spoedig mogelijk aan mij door te geven. Dan kan ik nog een middag inplannen, om dit te lezen, rekening houdend met de 2 dagen bezorgtijd van bol.com. :-)