Fitness

Elke zondagochtend gaan we fitnessen. Inmiddels zien we al een hoop bekende gezichten. Zo is daar het broodmagere, bezwete meisje, dat zaterdagochtend op een spinningfietsje stapt en daar zondagavond weer af komt. Onvermijdelijk zijn de brede jongens van het krachthonk (dresscode: mouwloos hemdje), die grommend en moeilijke gezichten trekkend met enorme halters in de weer zijn En dan zijn daar nog mijn persoonlijke favorieten: Sjors en Sjimmie. Sjors en Sjimmie komen rond een uur of 11 in hun aftandse Porsche cabrio aanrijden. Parkeren deze zo dicht mogelijk bij de ingang en wandelen dan gezamenlijk het krachthonk binnen. Rechtop, borst vooruit om zo breed mogelijk te lijken. Immer zeer hip en sportief gekleed. Handdoek over de schouder, bidon losjes in de hand. De hele zaal door kijkend of wel echt iedereen ze heeft zien binnenkomen. Sjimmie is een Howard Komproe look a like met Edgar Davids bril. Sjors is de kleinere, chubby versie van Dennis van der Geest. Dan legt Sjimmie, de sportieve van de twee, z'n handdoek bij een apparaat neer. Sjors leunt intussen tegen het apparaat en kijkt naar Sjimmie, die inmiddels druk doende is z'n handdoek goed neer te leggen. Sjimmie stelt casual maar uiterst zorgvuldig het apparaat in. Sjors bekijkt het eens goedkeurend en verandert dan nog iets. Als ze beiden tevreden zijn, lopen ze samen naar de andere kant van de zaal en gaan al leunend tegen een apparaat ns bekijken welk apparaat Sjors nou eens zal doen. Kort overlegje, dan gaan ze met z'n tweeen naar een volgend apparaat. Oeps, Sjimmie's handdoek ligt nog bij het vorige apparaat! Sjimmie loopt al flanerend weer de hele fitnesszaal door, pakt z'n handdoek bij het zorgvuldig ingestelde apparaat, zwaait het over z'n schouder en loopt weer de hele zaal door. Gezamenlijk stellen ze het apparaat voor Sjors in. Sjimmie leunt inmiddels tegen een apparaat en kijkt naar Sjors. Het apparaat staat na eindeloos gerommel aan de instellingen nu eindelijk goed, maar Sjors heeft geen water in z'n bidon. Laat de waterkraan nou aan de andere kant zijn! Sjimmie is de beroerdste niet en loopt even mee. Dit gaat zo'n drie kwartier door zonder dat ze ook maar aan 1 serie oefeningen toekomen. Ik kan er eindeloos naar kijken.

Two to the Loo

Op weg naar een weekendje Apeldoorn maar eens wat autogarages bezocht. Eega is over een tijdje weer aan een nieuwe leasebak toe. Hij mag kiezen uit zes merken, dus zes garages in geweest en geprobeerd Spruit en al z'n ledematen in de diverse modellen te krijgen. Hij heeft nogal veel been en zit al snel met z'n knieen naast z'n oren en moet met z'n hoofd door het open dakje voor een beetje ruimte. En wat viel op: de heren (nog nooit een vrouwelijke gezien) autoverkopers zijn op vrouwvriendelijke verkooptraining geweest. De belangrijkste les voor de 21ste eeuw was: kijk even aan voor wie de auto is en richt je niet meteen op de man. Let op wie er achter het stuur gaat zitten! Nou maken ze wel verschil in vrouwen- en mannenauto's. De Mini stond voor een enorme spiegel, zodat je vast kon zien, hoe ie staat. Helaas zat mijn egaa met z'n hoofd tegen het dak. De Volvo C30 stond op geinige retrovloerbedekking die prima bij de twee kleuren lak paste. Jammer van de lelijke achterkant. Nog bijna een schattig klein Jeepje overwogen. Compass heet ie. Nieuwe collectie, hij stond nog maar pas in de winkel eeh... showroom. Maar: we kwamen voor hem. De Renault verkoper wist nog wel een adresje waar ie z'n benen in kon laten korten, zodat ie beter in de Scenic kon. Gelukkig paste de Laguna wel. Toyota ging niet, Volkswagen ook niet en BMW was te fout. Ford had ie al, maar die zat weer prima. De stoelen van Volvo, daar heeft ie het nu nog over, dat stond pas lekker stil. Nu hebben we een aantal boekjes in huis, die over een maand helemaal verfrommeld zullen zijn en tegen die tijd zal ie er wel uit zijn...

90's now

Vroeger, toen we nog jong waren, was de muziek veel beter dan die arrenbie van tegenwoordig. Dr. Alban, 2 unlimited, Vanilla Ice, Charly Lownoise en Mental Theo, dat was nog 'ns muziek. Eens per twee maanden verzamelen de oudere jongeren van Nijmegen zich in Doornroosje voor 90's now. Met de hits uit de nineties, onze middelbare school- en studietijd. Drie koppen koffie/redbull achterover vanwege doodmoe na drukke werkweek. Eventuele kinderen naar de oppas, kledingcrisis: "Popje, hebben we nog van die oude longsleeves van toen ik nog studeerde, ik kan echt geen overhemd aan vanavond". "Nee schat, die had je aan toen we het huis (2 onder 1 kap in leuke, kinderrijke vinexwijk net buiten Nijmegen) getext hebben, die heb ik weggegooid". En hop in de auto naar Roosje. Eerst worden in de bar herinneringen aan beestfeesten uit een ver verleden opgehaald. "Vroeger nam ik altijd een fles safari mee in een rugzak, aan het eind van de avond was die op... of in ieder geval weg". Je hoort hoe het met exen uit een ver verleden gaat. En daarna voorzichtig richting dansvloer. De oude moves komen langzaam terug, en na vijf bier/cola ben je vergeten dat je al dertig bent en gabber je er voor je het weet weer vrolijk op los. Op 13 april denken we voldoende hersteld te zijn voor een nieuwe poging. We zullen er weer bij zijn.