De odyssee

Isaac is gisteren meegeweest naar het stemlokaal. Hij loopt wel 'ns vaker een stukje mee als we naar de Appie gaan. Alleen durft ie niet ver van huis. Maar hard miauwend achter ons aan huppelen doet ie graag. Beetje raar gezicht is dat wel. Tot helemaal bij de Klif was ie nog nooit geweest. Nog een hoop verleidingen in de vorm van struikjes kattenkruid. En allerlei enge honden, rode katers en natte wadi's. Bij de Klif zat ie braaf al miauwend onder een auto te wachten tot we klaar waren met stemmen. Toen boodschappen bij de Appie ("Mauw", van onder een auto vandaan) en weer naar huis. Inmiddels was het gaan hozen. We werden nu gevolgd door een vermoeide, fluffy, drijfnatte kat. Thuis heeft ie nog z'n favoriete truc gedaan. Als we naar binnen gaan verstopt ie zich in de tuin. We gaan hem buiten zoeken (in de regen). Dan sneakt ie door de openstaande voordeur naar binnen, gaat op de bank liggen en wacht tot we als verzopen katten binnenkomen en kijkt ons dan verbaasd aan. Lachen...